კვანტური ფობია

პირველად იყო სიზმარი და შემდეგ პროცესი. რაღაცით კაფკას პროცესი, ოღონდ არა უსასრულო სასამართლო პროცესიით. მთელი ჩვენი ცხოვრება სასამართლო პროცესებია, შეიძლება ბიუროკრატიის გარეშე, მაგრამ განსჯა ყველგან არის, დაბადებიდან დაწყებული, როდესაც ჯერ კიდევ არ იცი როგორი ხარ, შემეცნებაც კი არ ჩაოგყალიბებია, შენზე უკვე ხმები დადის. ერთი მახინჯს გეძახის, მეორე კი შენი სილამაზით არის აღფრთოვანებული, ეს რა ლამაზი ჩვილიაო, უკანასკნელს ძირითადად მშობლები ითავებენ ხოლმე.